معبر سایبری بیت الشهدا

 

 

هرکس می خواهد ما را بشناسد داستان کربلا را بخواند اگر چه خواندن داستان را سودی نیست اگر دل کربلایی نباشد .     « شهید آوینی»

احتمالاً زمستان 68 بود که در تالار اندیشه فیلمی را نمایش دادند که اجازه اکران از وزارت ارشاد نگرفته بود . سالن پر بود از هنرمندان ، فیلم سازان ، نویسندگان و...

در جایی از فیلم آگاهانه یا نا آگاهانه داشت به حضرت زهرا (س) بی ادبی می شد . من این را فهمیدم ، لابد دیگران هم همینطور .  ولی همه لال شدیم و دم بر نیاوردیم . با جهان بینی و روشن فکری خودمان قضیه را حل کردیم . طرف هنرمند بزرگی است و حتماً منظوری دارد . و انتقادی است بر فرهنگ مردم . اما یک نفر نتوانست ساکت بنشیند داد زد: « خدا لعنتت کند چرا داری توهین می کنی؟

همه سرها به سویش برگشت ،درردیف های وسط بود . آقایی بود چهل و چند ساله با سیمایی بسیار جذاب و نورانی و کلاهی مشکی بر سرش بود و اورکت سبز بر تنش . از بغل دستی ام (سعید رنجبر) پرسیدم این آقا را می شناسی؟ گفت: سید مرتضی آوینی است .